We zijn gek geworden

Betty de Keizer | 9 februari 2014

Dat is het eerste wat ik dacht toen ik las dat de toetsgekte in het onderwijs er echt gaat komen. Eigenlijk al is. Als een kind van 7 jaar die notabene een klas heeft overgeslagen al ziek van de zenuwen in bed ligt voor toetsen, waar zijn we dan mee bezig? Het ergste vind ik de waanmantra van ‘meten is weten’, ‘meten verhoogt de kwaliteit’.

Wat een ongelooflijke bullshit!

Meten gaat over KWANTITEIT! Meten gaat niet over kwaliteit. Alleen als je meten een-op-een gelijk stelt aan kwantiteit, dan zegt het meten iets over de kwaliteit. Hoeveel water zit er in die beker? Zoveel. Oh. Dat weten we dan ook weer. En dan?

Die hoeveelheid zegt niets, maar dan ook helemaal niets over de kwaliteit van het water. Is dat waar ons onderwijs om gaat? Is dat hoe we onze kinderen, onze toekomst, willen zien? Als meetbare computertjes, op de juiste wijze geprogrammeerd? Met – en dat is nog het ergste – daaraan gelijk het labeltje goed of fout gekoppeld? Ik deug. Ik deug niet. Deugniet.

Het gaat hier over mensen. Allemaal unieke MENSEN. Mensen met ieder hun eigen kwaliteiten. Mensen die de kans moeten krijgen zich te ontwikkelen volgens hun eigen pad. Die hun eigen unieke bijdrage aan deze wereld leveren. Er is meer op deze aarde nodig dan alleen het weten met het hoofd. Er bestaat ook nog eens zoiets als weten met het hart. Juist dat hebben we in deze tijd nodig. Mensen die hun hart durven volgen. Mensen die in hun eigen kracht kunnen staan.

Hoezo kun je die langs 1 meetlat leggen? Ik vind dat een grove miskenning van individuele kwaliteiten. Kennen onze lieve staatssecretaris en al die andere verdwaalde mensen die achter hem staan dat plaatje en de wijze spreuk van Einstein niet?

Wordt wakker Dekker. En alle anderen. Toetsen maakt meer kapot dan je lief is. Het gaat niet om goed beter best onderwijs, het gaat om goed, betere en beste mensen. In de kracht van HUN kunnen. Dáár hebben we in deze tijd behoefte aan. Niet aan robotachtige lemmings.

← terug naar de homepagina