Circular ecology
Dinsdagavond 22 april jl. vond in Utrecht de Circular Economy Lab deel 4 plaats, georganiseerd door USI, het Utrecht Sustainability Institute. Onder de deskundige leiding van Jacqueline Cramer werden kansen en barrières besproken met een panel en met mensen uit de zaal en met elkaar gedeeld. Mooi, zou je zeggen. Wat zijn we goed op weg, he. Toch?
Hm. Ik werd eerlijk gezegd niet vrolijk van die bijeenkomst. Want oh wat zitten we vast in het oude denken. Wat is het moeilijk om uit te gaan van een totaal andere situatie waarin niet meer de economie leidend is, maar de draagkracht van de aarde. Herman Wijffels constateerde terecht aan het einde van de avond dat we nog veel binnenwerk te doen hebben voordat we onze buitenwereld kunnen veranderen. Maar ik geloof niet dat veel mensen hoorden wat hij eigenlijk zei.
Willen we echt die buitenwereld veranderen? Dan zal het roer veel fundamenteler om moeten. Niks gerommel in de marge. Niks beetje mvo hier beetje mvo daar. Niks recycling en hergebruik en verder alles bij het oude laten. Nee, we zullen de aarde als vertrekpunt moeten gaan nemen. Geen circular economy zonder circular ecology. Oftewel: alleen nog maar doen wat past in een circulaire ecologie. Binnen de draagkracht van de aarde. En vanwaaruit business models ontwikklen. Niet andersom!
Ecologie als vertrekpunt, economie binnen de kaders die de ecologie biedt. Niet andersom.
Kunnen we het eindelijk daarover gaan hebben?