Geen, Geen, Geen, Dank
Sinds kort heb ik een “Geen-Geen-Geen-Dank” sticker van GreenInc op mijn brievenbus:
* Geen ongeadresseerd drukwerk
* Geen huis aan huis bladen
* Geen telefoongids en gouden gids
* Dank voor het bezorgen van de rest
Een prachtige sticker, met een duidelijke, vriendelijk gestelde boodschap.
Geen. Geen. Geen. Dank.
Wat zou ik zoiets ook graag op mijn mailbox kunnen plakken:
* Geen advertenties en (verkapte) acquisitie mails
* Geen like- en spelletjes verzoeken
* Geen ongevraagde nieuwsbrieven
* Dank voor alle andere mails
De eerste knop hebben we met elkaar wel grotendeels getackeld. Dat noemen we spam, en spam mag niet. Helder En spam wordt grotendeels gefilterd.
De tweede wordt al lastiger, want is vaak gericht aan jou. Ik denk dat jij dit leuk vindt. Dus of je dat maar even wil ‘liken’ …. Ik heb er een dubbel gevoel bij. Want er zit ook altijd gelijk een andere kant aan. Waarom like jij mij niet?
En dan de derde bullet, mij meer en meer een doorn in ’t oog. Ik heb een breed netwerk, ken heel veel mensen, ben een enthousiaste persoonlijkheid die mensen inspireert en makkelijk contacten legt, en zo nog wat kwalificaties waarom mensen mij graag aan hun netwerk toevoegen en blijkbaar menen dat ik hun nieuwsbrief moet krijgen. Ik krijg er – schrik niet – tientallen per week. Al zou ik het willen, niet tegen aan te lezen!
Dus wat moet ik er mee?
Nieuwsbrieven zijn zendingswerk. Je krijgt gewoon algemene informatie van de zender over je heen gestort. Niks verbinding, niks dialoog.
Hou me ten goede, er zijn enkele zeer lezenswaardige nieuwsbrieven die ik elke keer met plezier lees. Daar heb ik me dus ook op geabonneerd. Want die wil ik niet missen. En ongetwijfeld zijn er ook vele nieuwsbrieven die ik niet lees die me ook erg zullen inspireren, als ik ze lees. Maar er is geen beginnen aan. Het zijn er gewoon te veel.
Iedereen zendt tegenwoordig, iedereen maakt een nieuwsbrief en stuurt die naar iedereen in zijn of haar netwerk.
Kunnen we iets afspreken? Ik vind het namelijk fantastisch als jullie mij willen wijzen op iets bijzonders dat je ziet, leest, meemaakt en waarvan je denkt dat ik er ook iets aan heb, iets mee moet, iets mee kan. Geweldig als je dat met mij wilt delen. Zulke mails ontvang ik graag. Want daar kan ik iets mee.
Dat geeft (inter)actie. Dan helpen we elkaar verder. Dat is voor mij verbinden. Samen kom je verder. Uiteindelijk gaat het daar toch om: elkaar verder helpen door elkaar keer op keer een zetje en een handje te geven. Maar dan wel graag op maat. In de vorm van een glas water om te drinken. En niet meer in de vorm van een emmer die wordt uitgestort over mijn hoofd.
Dank. Dank voor die mails.