Ja maar
Duurzaam ondernemen? Ja, leuk. Prima natuurlijk. Nee, logisch, dat is belangrijk. Vind ik ook. Dat willen we allemaal, toch? Ik wel in ieder geval. Maar ….
En dan komen de voorbehouden, de hakken in het zand, het zand in de raderen, de verdedigingen, en soms, soms zelfs valse argumenten, insinuaties, misleidingen, alles wat maar helpt om geen stap te hoeven zetten. Want:
– het moet natuurlijk wel kunnen, financieel en technisch;
– ik wil wel, maar mijn omgeving is nog niet zover;
– nu heb ik even andere prioriteiten;
– ach ja, duurzaam, dat is zo’n vaag begrip;
– het is wel erg moeilijk, ingewikkeld;
– we moeten al zoveel;
– ….. (zelf in te vullen)
Ja maar, hoor ik u nu zeggen. Het is toch zo?
Nee. Het is niet zo. Eigenlijk word je in de luren gelegd, elke keer als iemand reageert met ‘ja maar’. Je wordt niet serieus genomen, niet voor vol aangezien.
Leuk idee, maar …..
Goed voorstel, maar …..
Je hebt eigenlijk wel gelijk, maar ….
‘Ja maar’ legt dood. ‘Ja maar’ maakt elk voorstel of elke gedachte bij voorbaat vleugellam en onuitvoerbaar. ‘Ja maar’ is de dood in de pot. Met ‘ja maar’ komen we geen stap verder.
Als je echt wilt, dan is er geen ‘ja maar’. Dan zijn er nog steeds belemmeringen, drempels, rimpels, pieken en dalen. In die zin is er niets veranderd. Maar het grote verschil is: je verschuilt je er niet achter. Je laat je er niet door tegenhouden. Je gaat gewoon. Je ziet de beren op de weg wel degelijk, maar je gelooft in je doel. En elke beer die je tegen komt op dat pad, ga je te lijf. Je gaat ervoor!
Het is zo verleidelijk om te blijven ‘ja-maren’.
Ik weet hoe moeilijk het is. Ook in mijn taalgebruik zit het ‘ja maar’ standaard besloten.
Bij deze mijn toestemming om me elke keer op de vingers te tikken als ik zelf weer in de val trap van ‘ja maar’. Want met ‘ja maar’ komen we geen stap verder. Kijk maar naar de grote wereldconferenties. Laten we daarom een voorbeeld nemen aan onze jongerenvertegenwoordigers en niet langer een deel van de belemmering zijn, maar een deel van de oplossing worden!
Zullen we met z’n allen afspreken om als goed voornemen voor t nieuwe jaar te proberen nooit meer ‘ja maar’ te zeggen? Niet meer te denken in belemmeringen, maar in oplossingen?
Op naar een duurzaam 2013 !