Stick-it

Betty de Keizer | 23 juni 2013

Een paar weken geleden was ik bij een vriendin en die bleek zo’n beetje haar hele muur te hebben volgeplakt met gele stickertjes. Je weet wel, die gele post-it briefjes die je overal waar je maar wilt, kunt opplakken om iets niet te vergeten. Het bleek dat ze bezig was met een zoektocht ‘hoe ga ik vanaf hier weer verder’. Mijn eerste gedachte was: jij? Maar dat weet je toch allang? Je bent al jaren goed bezig. Op koers. Toch? Maar dat bleek toch even wat genuanceerder te liggen. Het was tijd voor herijking, bezinning en een nieuwe focus misschien.

Geïntrigeerd las ik de briefjes. Niet alleen wat er op stond geschreven was interessant, maar ook de ordening hoe ze bij elkaar op de muur geplakt waren. Dat bleek ook best voer voor discussie. Daar was wel het nodige schuifwerk in mogelijk. Het was eigenlijk een dynamische ordening waarin dingen geregeld een andere plek kregen. Op deze manier werd steeds een nieuwe samenhang zichtbaar.
Het resultaat was soms ronduit verrassend.

Thuisgekomen besloot ik het ook te proberen. We zijn immers altijd continu onderweg en af en toe weer eens afstand nemen van je doen en laten om te bekijken of je nog op koers bent is zo gek nog niet. Komt bij dat ik op dit moment juist bezig ben mijn koers te verleggen naar meer focus op de verbinding tussen mens en natuur in mijn nieuwe bedrijf in oprichting: De Groene Keizer. Prachtige gelegenheid deze methode ook eens op mezelf toe te passen!

Ik begon met een week lang lukraak op te schrijven wat in me op kwam. De briefjes plakte ik gewoon op elkaar. Na een dag of tien ben ik alle briefjes zichtbaar naast elkaar op twee deuren gaan plakken (1 deur bleek niet genoeg). Al plakkende ontstond een bepaalde ordening. Er werden hoofdlijnen zichtbaar waarlangs ik de woorden rangschikte. Geen strakke scheidslijnen, maar een dynamisch geheel dat vloeiend in elkaar overging.

Verrek, kijk nou. Zien waar de een de ander kan versterken, hoe mensen elkaar aanvullen, waar hun specifieke kracht zit. The winning teams samenstellen. Gericht mensen aan elkaar koppelen. Dat is waar ik goed in ben, een speciaal talent voor heb. Maar ja, dat weet ik toch allang?!
Scherpe analyseren, gevolgd door ordening, de vertaling van abstract naar concreet. Ook allang bekend.
En toch …… ik gebruik deze talenten tegenwoordig niet echt meer bewust. Dat wat het meest voor de hand ligt, kijk je overheen. En vergeet je vervolgens bewust mee te nemen in je acties en op weg naar de volgende fase.

Er kwamen ook andere dingen naar boven. Onderhuidse wensen die nu boven de oppervlakte helder zichtbaar werden omdat ik ze opgeschreven had. En door de briefjes op een andere manier naast elkaar te leggen ontstond ook een ander samengesteld beeld, een andere samenhang en verbinding tussen talenten en wensen. Wat grappig. Ik zie nu pas dat de wens naar gezonde voeding naadloos aansluit bij de wens en behoefte naar meer verbinding met de natuur. Zorg voor de aarde. Zorg voor de natuur. Zorg voor een gezonde aarde die ons op een gezonde manier kan voeden. Ons allemaal. Want dat kan ze prima. Als we haar maar in haar waarde laten en de misdadige ‘Monsanto’s’ op de wereld stoppen!

Moraal van dit verhaal? Stick-it! Plak ook eens je ideeën en gedachten op vele gele post-its en kijk welke ordening daar voor jou uit ontstaat. Neem nou maar aan van deze oude rot in het vak dat je toch nieuwe dingen ziet 😉

Ik ga nog even verder met de gele plakbriefjes. En vanuit die brij aan woorden, beelden, gevoelens, wensen, ideeën en meer ontstaat nu steeds zichtbaarder en helderder mijn nieuwe kleur. De kleur van De Groene Keizer. Leuk, toch?!

← terug naar de homepagina